RALPH
solo Ausstellung
Liebe Kunst und Musikfreunde,
auf Grund der vielen Reservierungen im Vorfeld zur Ausstellung und Konzert von Ralph de Jongh, sende ich nun früher als geplant die Infos an Euch.
Wer dabei sein möchte sollte nicht lange überlegen.
Am Dienstag den 27 Juni um 19.30
wird die Soloausstellung, Malerei, von Ralph de Jongh eröffnet.
Freut Euch auf unerwartete Momente!
Begehen sie die farbenprächtige,emotionale, einzigartige Welt des Malers und Musikers – Ralph de Jongh.
Ausstellungeröffnung nur mit Anmeldung!
Am Freitag den 30 Juni 2023 dann sein Konzert mit Tim Birkenholz
Text und Infos im Anhang
04452 7866 oder per Mail sonja.wachter@ewetel.net
14th of July Amsterdam !!!
14 Juli met gitarist David Hollestelle als duo in Amsterdam aan de Lijnbaansgracht bij de Bluesking van Amsterdam Jordanees Jur Scherpenzeel in Maloe Melo 22uur
300 grams papier deze Ralph de Jongh PaintingsRalph de JonghMore Than Words – Ralph de Jongh Fanbase nu vijftien piek. d’r ister mar 1 vanhttps://ralphdejongh.com/…/nu-25-piek-unieke-tekening…/
https://ralphdejongh.com/…/nu-25-piek-unieke-tekening…/
Big Joe Williams – Joe Williams – HIS : SONG in our musical joy at two thousand twenty-three –: )-))#studio #bandoffriends #coverå
do click and refresh and be able to see my YouTube free version of this :;-))
Some
https://clubkazoo.nl/zinderende-kazoo-avond-met-ralph-de-jongh/
Er zijn van die historische concertavonden waar je bij had willen zijn.
Nirvana in Paradiso, Bob Marley in de Jaap Eden-hal, Coldplay in de bovenzaal van Paradiso, Aretha Franklin in het Concertgebouw, U2 in de Melkweg, het eerste concert van Lenny Kravitz in Paradiso, The Police in de Melkweg, Marvin Gaye in de Jaap Eden-hal, de Stones in Paradiso.
Schrijver dezes heeft deze concerten allemaal gemist (met uitzondering van de Stones, mazzelpik), maar de bluesgoden zij dank, afgelopen donderdag 23 maart was ik erbij, bij de bedwelmende, betoverende Club Kazoo-avond met Peace Frog en bluesheld Ralph de Jongh.
Als je alleen sfeerbeelden wil bekijken zie de foto’s onderaan. Foto’s zijn gemaakt door Rob Becker (zie zijn website voor meer werk).
PEACE FROG
Wiel met vader Jan op drums en Ralph Brink op bas
De avond begon meteen al verrassend met de band Peace Frog van het 14-jarige (!) gitaartalent Wiel Holtman. Samen met zijn vader Jan Holtman en bassist Ralph Brink (voorheen Spo Dee O Dee) bracht Wiel met zijn virtuoze gitaarspel de stemming er al goed in bij de volle zaal.
Zie de aandacht maar te pakken met instrumentele nummers, dat is nog een flinke klus. Maar met speels gemak en overtuiging wist Wiel de aandacht volledig vast te houden. Na Wolfgang op de kickstart -avond van Club Kazoo zijn we wederom getuige geweest van een grote gitaarbelofte.
setlist Peace Frog
Setlist Peace Frog
- Mortimer’s Return
- Flight Of The Heart
- Diamonds For Nancy
- As Oceans Watch Over The Sea
- Flying Kites in China
- Michelle
- Arabic O
RALPH DE JONGH
Ralph de Jongh met Tim Birkenholz
Een korte ombouwpauze voor de techniek en toen gebeurde het. Arie Verhaar nam plaats achter zijn drumstel, Nico Heilijgers pakte zijn bas en Tim Birkenholz zijn gitaar. Ralph de Jongh sprong als laatste het podium op, pakte een akoestische gitaar, ging op zijn knieën zitten, riep iets in de microfoon en drie uur later zaten en stonden we met z’n allen totaal overrompeld na te stuiteren van een onvergetelijke reis door het blues-hoofd van Ralph.
Was dat de Mississippi-rivier die we daar in de verte zagen schitteren? En was dat niet Mick Jagger in zijn beste jaren op de achtergrond? Stond daar niet de geest van Muddy Waters te genieten in een hoekje van de zaal? En waarom werd het opeens zo bedwelmend zompig warm in deze Tolhuis Juke Joint?
Elke avond met Ralph de Jongh is uniek. Er is namelijk geen setlist. Ralph pakt een van zijn gitaren, zet een nummer in en de rest van de band luistert 200 procent geconcentreerd en gaat vervolgens mee op een blues-reis zonder afgesproken eindstation of tussenstops. En wij in de zaal voelden die energie en konden niet anders dan aan boord stappen.
Arie Verhaar, Nico Heilijger en Arend Bouwmeester
De ritme-sectie van Nico en Arie stuwde ons en de gitaristen voort in een oneindige groove. De gitaarsolo’s van Tim waren subtiel en extatisch tegelijk en mochten van ons tot diep in de nacht voortduren. En Ralph was een versmelting van Mick Jagger, Jimi Hendrix, Son House en Little Richard. Maar misschien doe ik hem daarmee nog te kort. Ralph de Jongh is Ralph de Jongh, een ongekende charismatische blues-god, die je totaal bedwelmd met zijn oerkracht en je na de eerste twee akkoorden al volledig bekeerd heeft tot de enige echte religie, de blues.
Zoals muziekjournalist Erwin Zuileman (Platomania) het prachtig omschreef:
‘Ralph moet je voelen, ondergaan, opvreten. Ralph zingt het zelf: “Let the light sound right through you”. Ik open mijn ziel en laat dat licht binnen, halle-fucking-lujah.’
We hopen met alle onze lichaamscellen dat Ralph en zijn vrienden volgend jaar hun blues-evangelie weer komen verkondigen in Club Kazoo. We zullen de poorten van het Tolhuis en onze ziel wijd open gooien. Amen.
Setlist Ralph de Jongh
geen
REACTIES
Graag delen we nog een aantal reacties van de gelukkigen die bij het concert van Ralph de Jongh waren:
“Wat een avond! De ongelofelijk talentvolle viertienjarige gitarist van voorprogramma Peace Frog werd spontaan uitgenodigd om ook een paar nummers mee te spelen met Ralph. En dat was ongelofelijk to the max!”
– Nancy
Special guest Wiel Holtman
“Een erg leuke avond gehad, met een verrassend goed jong talent in het voorprogramma: Wiel Holtman, 14 jaar! Erg leuk dat Ralph de Jongh deze jonge gitarist er voor een nummer bij vroeg. Een erg gezellige en goed verzorgde avond, inclusief een heerlijke fles bubbels!”
– Jeanette
“Het was alsof de deur openging en je de jaren zeventig binnenliep. De 14-jarige gitarist Wiel Holtman vond ik virtuoos. En het uitbundige optreden van Ralph de Jongh deed Mick Jagger even vergeten.”
– Nic
“Ik weet nog steeds niet zo goed wat me is overkomen die donderdagavond in het Tolhuis. Het enige wat zeker is, is dat mijn leven nu bestaat uit twee tijdperken: namelijk een voor en een na het optreden van Ralph de Jongh & band bij Club Kazoo. Een wereldschokkend rockende ervaring!”
– Baruch
“Wat een top-avond! Fijne, vuige bluesgitaren, gevolgd door goede gesprekken. Ralph de Jongh bewees dat goede muziek prima zonder verstaanbare songteksten kan, ha ha. Wat heerlijk eigen is zijn oerkracht. Maar ondertussen wel ruimte gevend aan zijn medemuzikanten. De solo’s van tim Birkenholz zijn een genot om naar te luisteren. De ervaren ritmesectie bestaande uit Nico Heilijgers en Arie Verhaar speelt soepel en strak. De bijdragen van saxofonist Arend Bouwmeester zijn altijd relevant. Het spelplezier spat ervan af! En daar krijgen wij als publiek natuurlijk nooit genoeg van. Heel veel zin in de volgende Club Kazoo-editie. Met deze succesformule gaat het naar mijn idee nog de grootste uitdaging worden om niet te snel ui het intieme jasje van het sfeervolle Tolhuis te groeien.”
– Arno
“Vanaf het eerste moment was het anders: vrij, los, rauw, ontspannen, vrolijk. Ik zat vooraan, genoot van het entertainment en de opzwepende muziek die langzaam bezit van je nam. Maar wat me misschien nog wel het meest beroerde, was de ‘extase’ interactie tussen de musici. En die beroerde mijn moeder van 78 (!) ook zo. Wat een geluk!”
– Natascha
“Vuige, dampende blues!! Lekker hoor!”
– Kees
“Wat een geweldige avond hebben we gehad met Ralph de Jongh en zijn vrienden. Had nog nooit van ze gehoord, maar niet normaal goede muziek. Supersfeertje bij Club Kazoo!”
– Gerdine
“Het was een mooie en heftige avond. En het hoogtepunt voor mijn was de gitarist Tim Birkenholz, die was fenomenaal. Prachtig om te zien. We kijken uit naar de volgende avond!”
– Hans
“Ralph sleepte je mee van de Delta tot Chicago. De blues van Ralph de Jong is bij vlagen een pijnlijke schreeuw van eenzaamheid. Een open gescheurde wond. Rauwer kan de blues niet klinken.”
– Henk
“Het was weer een hete avond in Club Kazoo met Ralph de Jongh en band. De vleugelspelers maakten indruk met topsolo’s op de heerlijk voortstuwende band. Gitarist Tim Birkenholz, wat een precisie in de rockhektiek! En kameleon-saxofonist Arend Bouwmeester, die we al kennen als een van de motors achter dit nieuwe, veelbelovende live-podium. Ralph de Jongh, de man in trance, vergeet je nooit meer als je hem een keer live hebt meegemaakt.”
– Jan
“Tjonge. Dit is een band die de Stones beter niet in hun voorprogramma kunnen zetten. Dan worden ze volledig weggeblazen. Likkenbaardendstemmensmerendrazendflistsend
snelvibrerendcoolcoolsissende….bluessss!”
– Sten
“Volledig van mijn sokken geblazen. Wat een performance! Ralph is een charismatische bandleider die alles geeft wat hij in huis heeft en elke seconde geloofwaardig is in wat hij doet. Tim is een waanzinnig virtuoze gitarist, onze Arend de onvolprezen saxofonist en wat een fijne strakke ritmesectie. Zo’n avond als deze vervult je met trots dat je lid bent van deze club.”
– Maarten
← Standing at the Crossroads – stukje blues muziekhistorie
Prachtrecensie Gerrit Kuik – album Bluesworld
” Nico Heilijgers (bas en zang), Chi-Ron Schut (gitaar), Elmore James van Dodewaard (drums), Leon van Etten (drums en zang), Tim Birkenholz (gitaar) en de achtergrond zangeressen Ylvalie Dik & Monique ‘Moon’ Anderson.
Ja, als dat allemaal op het podium staat is het podium toch wel aardig vol zou je zeggen. Zeker met die twee drums. Gelukkig is het een groot podium in de grote zaal van ‘Hedon’ te Zwolle. Want daar was ik natuurlijk deze bewuste dinsdag 21 september om 20:00 uur exact, bij ‘Bluesworld Café’ van ‘RTV Focus Zwolle’, het maandelijkse live radioprogramma van Tonio Aa. Normaal op de eerste dinsdag van de maand, maar deze avond zou je weer de (her)kick-off kunnen noemen van deze concerten sinds die corona ellende.
Wij waren natuurlijk bij “Ralph de Jongh & Band”. Ja, ik zou hem bijna vergeten, maar niet heus natuurlijk. Om Ralph kun je gewoon niet heen. Toen ze begonnen te spelen dacht ik ook echt even… oh jeeh, wordt het zo’n avond? (Na een paar nummers al) Ik vond het niet mijn smaak, het was mij wat te psychedelisch en erg druk, maar gelukkig veranderde dat (voor mij dan) snel. En het knalde er vanaf. Ik dacht echt, als hij dit twee uur vol houdt? Petje af.
Zo, en wie na een paar nummers nou nog niet wakker was en niet wist waar hij zich bevond had net zo goed thuis kunnen blijven, want die zou ook niet meer wakker worden denk ik. Goed, iedereen was bij de les. We waren bij Ralph de Jongh en zijn band.
Heftige nummers werden afgewisseld met hele mooie en rustige ballads. Eén van die ballads is bijvoorbeeld ‘Dedication to Leadbelly’. Echt een schitterende ode aan Huddy Ledbetter waar ook, in 1977, een prachtige documentaire film over zijn leven van is gemaakt. Huddie was met name een folkzanger en gitarist, maar veel van zijn muziek is in de blues terug te vinden.
Leuk weetje misschien. Eén van de bandleden is door zijn vader, de blueszanger Anthony van Dodewaard, ook naar zo’n oude legende vernoemd. Elmore James. Prachtig toch? Hoef je nooit naar een artiestennaam te zoeken.
Jammer dat het geluid niet helemaal in orde leek. Ook Moon constateerde dat en liep even naar de zijkant van het toneel en nadien ging het veel beter. Ik hoorde daarvoor soms helemaal niets van de backing vocals en ook een drum en een gitaar, eigenlijk de linkerzijde, was niet altijd goed te horen.
Maar dat alles hoor je niet terug op de cd. Ja want Ralph laat ook van deze avond weer een cd maken. Dat wordt dan zijn 62e cd volgens mij. En ik, die dacht bijna alles van Ralph te hebben, kom daarmee tot de conclusie dat het net iets meer is dan een derde. Deze cd is al te beluisteren via Spotify. Het is een dubbel cd geworden, want anders kunnen die twee uur en een kwartier muziek er niet op natuurlijk. En de ellende is, dat als ik die op zet, terwijl ik dit stukje probeer te tikken, ik iedere keer afgeleid wordt. Je kunt bij deze cd gewoon nou eenmaal niet geconcentreerd werken. Daarvoor gebeurd er te veel. Dat is op het podium natuurlijk ook duidelijk te merken. Je komt ook ogen te kort. Ralph gaat regelmatig buurten bij één van zijn gitaristen of bij de dames. Maar ook de bandleden zelf staan of zitten bijna geen van allen stil. De passie straalt er bij iedereen vanaf. Dat is prachtig om te zien. Je voelt het gewoon als je in de zaal zit.
Ook aan andere dingen kun je zien wat een groot vakman Ralph niet alleen is, maar ook de mensen om hem heen. Zo had hij ook wat problemen met zijn gitaarpedalen. Hij moest er zelfs voor door op zijn knieën, maar alles gaat gewoon door, zelfs als een kabel loslaat is het Chi-Ron die het tussentijds even in orde maakt terwijl Ralph gewoon doorzingt. Een ieder weet dat ik nogal wat concerten zie en als ik dan de vergelijking maak van nog geen week voor dit concert, dan zegt dat allemaal al genoeg.
Om nog een paar mooie titels te noemen van deze avond, dan denk ik aan ‘Still learn to surrender’, ‘Travelling’, ‘Now’ en ‘Happy’. Vooral ‘Give’ vind ik erg mooi. Ralph houdt ook niet zo van erg lange titels. Van de veertien nummers die ze hebben gespeeld is de helft getiteld met slechts één woord.
Iedereen dacht geloof ik wel van wanneer trekt hij nou de klompen aan die hij voor zich heeft staan. Twee paar stonden er. En ja hoor tijdens het slotakkoord, zo’n 20 minuten voor 22:00 uur, kwamen ze tevoorschijn. Eén paar voor de handen en één paar voor aan de voeten natuurlijk. Na tien uur kwamen er nog twee toegiften en die staan ook gewoon op de cd. Tja, ook deze toch maar weer aanschaffen. Mooie herinnering.
Over het gehele concert bezien was het een erg afwisselend concert. Met prachtige ballades maar ook ruige rock.
En als je dan ook bekijkt dat er alleen maar eigen werk van Ralph wordt gespeeld, kun je niet anders zeggen, wat goed, wat goed.
Zoiets dus. Schitterend. ”
Gerrit Kuik.
ADVENTURE LAND LIES HERE! WELCOME TO ADVENTURE LAND FELLOWS!!!! ………… GOLDEN DUO! GOLD! FREE LAUGHS! MUSIC! GEMÜTLICHKEIT! GEZELLIGHEID! ON MY DEJONGHRALPH YOUTUBE CHANNEL WITH ***AREND BOUWMEESTER: CLARINET 1920’S*** & ***RALPH DE JONGH: FREDDY’S GUITAR 2020’S*** /\men /\men /\men
MUSIC THAT NEEDS ATTENTION
Ralph de Jongh : Let It Be Good for All
Eerder dit jaar verscheen van Neerlands hardwerkende bluesman Ralph de Jongh het vierluik The Whole World Inside, waarvan ik begin dit jaar het uitstekende eerste deel #misic#You Better#Music besprak. In de periode erna heeft Ralph ook niet bepaald stil gezeten, zo bracht hij het eveneens uitstekende dubbelalbum Em2 = Love uit. Verder nog Solo, Solo Germany, Solo 1996, Universal Strike, XL, Ride the Sunset to the Moon. Ook zal hij nog dit jaar Even If I Dieuitbrengen en eind volgende week Let It Be Good for All. Zijn trouwe fans hebben dus niks te klagen, zeker niet als ze van het geweldige niveau zijn als Let It Be Good for All. Zoals we van Ralph gewend zijn biedt hij naast kwaliteit ook veel kwantiteit, want het album duurt zeventig minuten. De eerste drie songs, Blue I Love You, Shotgun Mama, High on My Own Supply zijn drie geweldige uptempo rocksongs, waarop The Rolling Stones vroeger een patent hadden. Sterker nog, ze zouden zeker niet misstaan in het oeuvre van die groep. De eerste song kan volgens Ralph trouwens verwijzen naar een vrouw, maar ook naar onze blauwe planeet. Na de eerste drie songs gaat het tempo omlaag en worden de songs meer ingetogen. Het fraaie Seed the Seedswerd reeds als single uitgebracht. De lapsteel bespeeld door Tim Birkenholz is hier wonderschoon. Het meest indringend is voor mij That’s Why I Cried Out Lung and Heart. In het titelnummer telt Ralph zijn zegeningen. Tevens een van mijn favoriete songs is There Are No Words, maar de rest doen er eigenlijk niet voor onder. Op She na werden de andere songs slechts in een dag opgenomen in de Jan Kisjes Studio. Het album zal vooraf gegaan worden door een rockversie, dat twee andere nummers, getiteld LadyG en I Am a Rock and Roll, bevat, maar ontbreken de laatste vier songs van de reguliere versie. Van de rockversie worden slechts 100 stuks gemaakt en zal dus een collector’s item worden. Let It Be Good for All behoort voor mij nu al samen met drieluik Dancing on a Volcano en Breath of Live tot de meest favoriete albums uit zijn oeuvre.
Theo Volk
Releasedatum : eind november 2020 Eigen beheer
Website : https://ralphdejongh.com/