En een mooi gedicht van 85-jarige vriendin Annabel:
Icarus.
Zijn hoogmoed gaf hem vleugels
Zijn waanzin gaf hem moed
Als een paard zonder teugels
Sloeg hij op hol….voorgoed.
Hij, die zich wilde meten
Met de ongebreidelde maat
Die zichzelf vergat te vergeten
Hij was in zich bedenken te laat!
Hij zag de zon als zijn einddoel
Vergat in zijn tomeloosheid eén ding
Zich op deze wijze verheffen
Vraagt om dodelijke koestering.
En hier zeer inspirerende site. Mijn favoriet tot nu toe is Missing Links met Gregg Braden!
https://www.gaia.com