Ode aan de Highway Man
Afgelopen zondag vroeg ik Ralph de Jongh vooraf aan zijn optreden in café De Klomp, of hij wat Stones nummers wilde spelen, omdat ik dacht dat het aanwezige publiek dat wel zou kunnen appreciëren. Achteraf besefte ik me dat Ralph zelf genoeg Stones achtige nummers heeft geschreven, zoals bijvoorbeeld Highway Man.
Het nummer staat op zijn fantastische drieluik Dancing on a Volcano, een van mijn favoriete albums uit mijn muziekcollectie. Een van de albums van dat drieluik heet Highway Man, het album en de song Highway Man zijn opgedragen aan Max Joosten, Leen Wander en Piet Dik. Zij brachten Ralph in het verleden trouw naar concerten en weer terug naar huis.
Als er een nummer is wat Ralph het beste typeert dan is dat wel Highway Man. Hij zingt daarin niet voor niets “singing the blues, being the blues”. Het drieluik verscheen een jaar na het twintigjarige jubileum van Ralph. Ralph is hier optima forma, niet in de laatste plaats door de geweldige muzikanten waardoor hij omringd wordt, Arend Bouwmeester, Maarten Ouweneel, Nico Heilijgers, Arie Verhaar en Monique Anderson. En onder de gastmuzikanten bevinden zich gelouterde krachten als Bas Paardekooper, Ewa Pepper, Ad van der Veen en last but not least Roel Spanjers.
Het is een fraai boxje met prachtig begeleidend, fotorijk boekje. Veelal is de muziek door blues doordrenkt, maar hoor je ook rock- en funkinvloeden. Zelfs Oosterse invloeden in China. Dancing on a Volcano is dan ook een absolute must voor de echte blues liefhebber, grotendeels live opgenomen in de legendarische Wisseloord studio’s. Het is trouwens intussen alweer meer dan 25 jaar geleden dat Ralph’s carrière begon met het opnemen van zijn eerste album in het Brabantse Oosterhout. Ralph vond het dus tijd worden voor wat verzamelcd’s. Binnenkort verschijnen Best of Volume 1 (2cd) en 2 (4cd).
Theo Volk